วงดนตรีวัยเก๋า เสียงเพลงที่คืนพลังชีวิตและสุขภาพ

กลุ่มดนตรีสากล เมืองนนทบุรี

การเล่นดนตรีแทบจะใช้ทุกส่วนของร่างการ สมองทั้งสองข้างได้ทำงานแยกกันหมด สุดท้ายความจำของพี่แม่นขึ้นมาก ใช้เวลาเป็นปีถึงจะเริ่มเห็นความเปลี่ยนแปลง

การรวมวงดนตรีของกลุ่มนักเรียนผู้สูงอายุ ที่มีใจรักในเสียงเพลง ร้องและเล่นทั้งสากลและไทย ไม่ว่าจะเป็นลูกทุ่ง สตริง สุนทราภรณ์และเพลงยุค 70 – 90 นอกเหนือจากจะมาเล่นเพื่อความบันเทิงแล้ว กิจกรรมนี้ยังช่วยหลายท่านให้มีสุขภาพที่แข็งแรงขึ้นทั้งกายและจิตใจ การเรียนการสอนที่นี่จะแบ่งออกเป็น 2 วันต่อสัปดาห์คือวันจันทร์ครึ่งวัน ซึ่งจะเน้นการเรียนดนตรีสากลและฝึกเครื่องดนตรีเป็นเป็นรายบุคคลซึ่งก็มีทั้งกีตาร์ อูคูเลเล่ คีย์บอร์ด ไวโอลีน หรือเปียโน ส่วนวันพฤหัสบดีก็จะเป็นการรวมวงเพื่อซ้อมร่วมกันตั้งแต่เพลงยุค 70 – 90 เพลงลูกทุ่ง สุนทราภรณ์ สตริงและญี่ปุ่น โดยการซ้อมแต่ละครั้งก็เพื่อโชว์ใหญ่ที่จัดขึ้นปีละ 3 ครั้งที่ แต่ละครั้งเป็นแบบบอลรูมลีลาศ ส่วนใหญ่จะเป็นเพลงที่เต้นได้ ให้ทั้งนักดนตรีและคนดูได้สนุกตลอด 3 ชั่วโมงของการแสดง 

การเล่นดนตรีที่ให้มากกว่าความบันเทิงใจ 

  • จริงๆ แล้วพี่เป็นอัลไซเมอร์ ขับรถออกจากบ้านแล้วกลับไม่ได้ ไม่รู้ว่าตัวเองมาอยู่ตรงนี้ได้ไง เอาขวดน้ำปลาใส่ตู้เย็น เอาเตารีดใส่ตู้เย็น หมอก็แนะนำให้เล่นดนตรี เพราะต้องใช้ทั้งสองมือแถมขยับไม่เหมือนกัน หูต้องฟังว่าเพื่อนไปถึงไหนแล้ว เท้าต้องเคาะจังหวะ ตาก็ต้องอ่านและท่องโน๊ต  การเล่นดนตรีแทบจะใช้ทุกส่วนของร่างการ สมองทั้งสองข้างได้ทำงานแยกกันหมด สุดท้ายความจำของพี่แม่นขึ้นมาก ใช้เวลาเป็นปีถึงจะเริ่มเห็นความเปลี่ยนแปลง การที่ตัวเราเองยังสามารถจดจำสิ่งต่างๆ ได้มันคือความสุข 
  • ผมเป็นวิศกร ทำงานเครียดทั้งชีวิต ต้องบริหารงานและมีเรื่องให้รับผิดชอบเยอะมาก พอเกษียณผมอยากทำในสิ่งที่ตัวเองรัก ก็คือดนตรี ผมจึงสมัครเรียนคีบอร์ด พอได้ฝึกและเล่นผมก็มีความสุข จริงๆ ก็สามารถทำงานต่อได้ แต่มันเบื่อแล้ว โดยตัววิชาชีพมันไม่มีที่สิ้นสุด สำหรับชีวิตที่ผ่านมาผมถือว่าทำงานพอแล้ว มาทำในสิ่งที่ตัวเองรักดีกว่า ได้ทำตามฝันและสอนคนอื่นด้วย เท่านี้ก็มีความสุข [พี่ตุ่ม]
  • ตอนเด็กแม่เปิดเพลงให้ฟังทุกวัน เราก็เลยซึมซับ เมื่อไหร่ที่ไปต่างจังหวัดแม่จะเปิดเพลงวงสุนทราภรณ์ ส่วนพ่อก็จะเปิดเพลงจีนให้ฟัง เราก็เลยได้ฟังดนตรีทุกวัน เราก็มีความสุขที่ได้ฟัง หลังๆ ก็ร้องตาม เราเลยชอบที่จะร้องเพลง  [พี่แอ่ว]
  • ตอนแรกไม่ได้คิดจะมาเล่นดนตรี แต่อยากได้ทักษะที่เราคิดว่าเราน่าจะเติมได้ ตอนนั้นป่วยเป็นมะเร็ง นอนอยู่โรงพยาบาลฟังเพลงตลอด ลุกไปไหนก็ไม่ได้ ตั้งใจว่าพอกลับมาต้องเล่นดนตรี พอหายป่วยก็รู้สึกว่าร่างกายยังไม่ค่อยดี ก็เลยมาเรียนกีตาร์ กลายเป็นว่าสิ่งที่บำบัดสุขภาพเราให้ดีก็คือเสียงดนตรี ช่วยให้ความรู้สึกที่ว่างเปล่าได้ถูกปลดปล่อยออกไป 
  • แอบเล็งศูนย์นี้มานานแล้ว คิดว่าพอเกษียณจะต้องมาที่นี่ เดือนแรกของการเกษียณก็มาเดินดูเลยว่ามีกิจกรรมอะไรบ้าง พี่เป็นคนรักในเสียงดนตรี รักในการร้องเพลง  จึงเริ่มมาที่นี่ทุกวันพุธ เมื่อไหร่ที่มาก็มีความสุขกลับบ้านไป เพลงโปรดของพี่ก็คือ Carpenters, Top of the World – [ พี่ติ๋ม ] 
  • ผมทำงานเป็นสื่อ ตอนที่ได้ทำโครงการผลักดันเรื่องครอบครัว เราคิดว่าที่นี่มันคล้ายกับโรงเรียนมาก ได้ไปคุยกับหลายห้อง พบว่าเขาทำกิจกรรมช่วยคนอื่นเยอะ ร้องเพลงหาเงินช่วยโรงพยาบาลครั้งนึงได้ 7000 – 1000 บาท ผมรู้สึกว่าสถานที่แห่งนี้แห่งเดียวในประเทศไทยที่สอนให้เราเรียนรู้ว่าจะอยู่กันยังไง ผมได้มีโอกาสเจออาจารย์สอนที่นี่ก็เลยอาสามาช่วยร้องเพลง – [พี่ตุ้ม]
  • ตอนทำงานเป็นพนักงานรัฐวิสาหกิจเราเครียดมาก พอเกษียณก็อยากทำสิ่งที่ตัวเองชอบ เราไม่เคยหัดเครื่องดนตรีมาก่อนเลย จึงมาเรียนที่นี่ ได้ฝึกคีบอร์ดกับครู แต่เราชอบร้องเพลงตั้งแต่เด็ก ตอนนี้ได้ทั้งร้องและเล่น ภาพความสุขของชีวิตหลังเกษียณที่เราอยากให้เป็นคือแบบนี้เลย – [พี่สุ] 
  • ผมพอเล่นเบสได้ แต่ช่วงเวลาทำงานยุ่งมาก ไม่มีเวลาที่จะเล่นดนตรีเลยซึ่งมันคือสิ่งที่ผมรักเลย พอได้มาที่ศูนย์ผมจึงมีโอกาสได้เล่นแบบเต็มที่ แถมยังได้ร้องเพลง ผมรู้สึกดีมากเพราะว่าผมก็ชอบร้องเพลงด้วย มาที่นี่แล้วได้ทำสิ่งที่ตัวเองคาดหวัง มันก็คือความสุข – [พี่ต๋อม]
  • ผมเป็นครูสอนดนตรี ปัจจุบันเป็นข้าราชการบำนาญ สาเหตุที่มาสอนที่นี่ก็คืออยากเปิดโอกาสให้ผู้สูงวัยได้เข้ามาเล่นดนตรี ทำให้พวกเค้าได้ใช้สมองทำงานเต็มที่ พอได้ไปเล่นที่บอลรูม เค้าก็จะได้เต้นด้วย ดีต่อสุขภาพกายและใจ ให้เค้าอยู่ห่างไกลจากโรงพยาบาล ทุกวันนี้โรงพยาบาลเปรียบเหมือนบ้านหลังที่สองของผู้สูงอายุ แต่ผมอยากให้ที่นี่เป็นบ้านหลังที่สองของพวกเค้าแทน การได้มาสอนที่นี่ทำให้ความจำผมดี ความรู้ไม่หายไป สมองมันมีการพัฒนา จากชีวิตที่เป็นครูมาประมาณ 40 กว่าปี เมื่อไหร่ที่เห็นนักเรียนเล่นได้ ร้องได้ ผมจะมีความสุข ทุกวันนี้ผมก็คืนความสุขและความรู้นี้ให้กับแผ่นดิน เพราะผมเป็นราชการบำนาญ ผมคิดแค่นี้เอง [ครูนุ]

ติดตามความก้าวหน้าโครงการนนทบุรีเมืองแห่งการเรียนรู้ ได้ที่  นครนนท์ปันสุข – The Giving City  และ งานวิจัยและนวัตกรรมเพื่อพัฒนาพื้นที่ บพท.

#นครนนท์ปันสุข #นนทบุรีเมืองแห่งการเรียนรู้ #เทศบาลนครนนทบุรี#มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์#บพท#pmua#thailandlearningplatform

Share :